'ΕΙΚΟΝΕΣ' ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΥ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ' ΕΝΑΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ'

'Η ΜΠΑΜΠΙΝΗ' ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ'

Η Μπαμπίνη είναι ένα από τα πολλά και όμορφα χωριά της ευρύτερης περιοχής του Ξηρομέρου στον Νομό Αιτωλοακαρνανίας. Η σημερινή Μπαμπίνη είναι χτισμένη σε υψόμετρο 230 μ. και δημιουργήθηκε από κατοίκους των γύρω οικισμών. 

Οι γύρω οικισμοί που καταστράφηκαν ή εγκαταλείφθηκαν σταδιακά είναι η Απάνω Χώρα, τα Πιστιανα, Μανωλόπουλο, Γαζί, Γαρδί, Άννινου, Αγία Άννα, Παλαιοχωράκι κ.α. Το Μανωλόπουλο ήταν ανάμεσα Σκουρτούς και Μπαμπίνης και ερημώθηκε μετά την Επανάσταση όπως και το Γαζί, το Γαρδί και το Ανίνου.

Η Μπαμπίνη (Τοπική Κοινότητα Μπαμπίνης - Δημοτική Ενότητα ΑΣΤΑΚΟΥ), ανήκει στον δήμο ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ της Περιφερειακής Ενότητας ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.

Η επίσημη ονομασία είναι “η Μπαμπίνη”. Έδρα του δήμου είναι ο Αστακός και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας.

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Μπαμπίνη ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Μπαμπίνης, του πρώην Δήμου ΑΣΤΑΚΟΥ του Νομού ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ.

Η Μπαμπίνη έχει υψόμετρο 240 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 38,6536630384 και γεωγραφικό μήκος 21,1436660377.  

ΠΗΓΗ: Εllinika Xoria

Τάκης Καρναβάς. Σαν σήμερα γεννήθηκε ο δικός μας Μπαρμπα-Τάκης

" Η Μπαμπίνη Σήμερα αποδίδει φόρο τιμής στον μεγάλο μουσικό μας Τάκη Καρναβά"

M΄αυτό το τραγούδι μας καλημέρισε σήμερα ο Γιάννης Καρναβάς...ο γιός του δικού μας Μπαρμπα-Τάκη...γιατί σαν σήμερα το 1936 η θεια-Γιώργαινα έφερε στον κόσμο τον άνθρωπο που έμελλε να κάνει ξακουστό και συνάμα περήφανο το Ξηρόμερο και το χωριό του την Κανδήλα με το ιδιαίτερο και σπάνιο χάρισμα στο λαρύγγι. 

Εδώ σ΄αυτή τη γειτονιά, στα Ματζίρκα στην Κανδήλα και σ΄αυτό το σπίτι γεννήθηκε και μεγάλωσε. Κι αφού χάρισε στην παραδοσιακή μας μουσική μια μεγάλη κληρονομιά με τα τραγούδια του γυρνώντας όλη την Ελλάδα αλλά και έξω απ΄αυτήν σε πολλές χώρες όπου υπήρχαν Έλληνες που τον ζητούσαν, εκεί στο πατρικό του ξαναγύρισε να ζήσει και τα τελευταία του χρόνια... Δυστυχώς από τότε το σπίτι έχει ερημώσει, όπως ίσως ερήμωσε και το δημοτικό τραγούδι από τη μέρα που σίγησε και η μοναδική αυτή φωνή που δεν θα υπάρξει άλλη τέτοια...

Σε θυμάμαι όμως Μπαρμπα Τάκη που πέρναγες απ΄το σπίτι μου, περπατώντας τον δρόμο που φέρει σήμερα το όνομά σου, κι αφού σταμάταγες να χαιρετίσεις και να πείς δυο κουβέντες με τους γονείς μου συνέχιζες για τη βόλτα σου στο καφενείο... 

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ και σ΄ευχαριστούμε... 

Μία γειτόνισσά σου.....